Aranżacja: Pozostałe

Uroczysko. Fotoreportaż :)

Autor: znajomiztg Kategoria: Pozostałe Dodano: 2019-09-02, 00:46

Uroczyskowe ostępy. Wycinek z całości nieduży, gdyż teren spory i ma swoje ścieżki. Dzień w słońcu skąpany, korzystałam więc z przyjemnością z chłodu zacienionej ścieżki leśnej. Słoneczne promienie wydobyły z roślin aromaty, olejki eteryczne unosiły się wokół. Sycone były wszystkie moje zmysły:) Dla oczu atrakcja, aż po samą duszę, dla uszu - bo i to, co w trawie piszczy, a i leśne ptactwo, dla nosa - aż do oszołomienia, a nawet dla smaku coś się znalazło :)

Tagi:uroczysko, leśne ścieżki, punkt widokowy

Styl:Nowoczesny

62 zdjęcia w aranżacji "Uroczysko. Fotoreportaż :)"

Z parkingu ścieżką ku górze...

... ku jednej z furtek wiodących na Uroczysko.

ścieżynką wyżej i wyżej.

Pierwszy z punktów widokowych.

Ścieżka bardzo malownicza..

Po drodze mnóstwo krzaków tarniny /o ille się nie mylę/. Owoce strasznie kwaśne i cierpkie, ale po pierwszych przymrozkach ponoć łagodnieją i się nadają do zbiorów.

I głogu wszędzie pełno. Czerwieni się.

...takie śliczności po drodze.

Taki puchatek miły, nie omieszkałam...:)

Pierwszy odpoczynek, zaczerpnięcie sił na dalszą drogę. Z tej strony Uroczysko opasane asfaltową przyjemną ścieżką rowerową. W tle, tuż przy niebieskiej tabliczce, która głosiła teren chroniony przez wzgląd na występujące wody głębinowe, zacieniona ścieżka w głąb lasu. Oczywiście, że to tam mnie pognało.

Na wstępie przywitała mnie jabłoń, a tuż za nią taka oto śliwa:) Obwieszona owocem niedużym, ale słodkim i smacznym. Dalej maliny i popieliny - tak oto mnie ta część Uroczyska zapraszająco witała.

Im dalej, tym się robiło poważniej. Stare sosny, aż do nieba samego :)

Każdy zakątek tej części zachwycał.

Po drodze kolejne miejsce widokowe. Im bliżej skarpy, tym krok robił się coraz bardziej głuchy...Aż mi się zrobiło nieswojo:) Przypuszczalnie odgłos ten miał przyczynę w zawiśnięciu tego kawałka ziemi nad skarpą i pustka pod nim. Wyszłam stamtąd czem prędzej:)

...ale widoczek spod skarpy uwieczniłam. Przyprawiał o mdłości wysokością i przepaścią pod nią.

...jeszcze kawałek z lewej strony, taki o :)

Ścieżka momentami zmieniała się w ciemny tunel zarośli:)

Dalej i jeszcze dalej...

.. i kolejny punkt widokowy. Tu już miałam zawroty i poważne mdłości :) Tak na mnie działa wysokość.

...ale w dół zerknęłam, bo kto by nie zerknął.

Z prawej zaś wyglądało tak.

a z lewej tak.

Tę ścieżynkę musiałam wam pokazać z bliska. Powyrastane korzenie, jakżesz ja to lubię!

Wrzesień zaczyna się już kolorować...

...i dalej..

...i grzyby też były;)

Las się zaczął przerzedzać, pomiędzy drzewami pokazywał się trzeci punkt widokowy - szczyt góry.

..do którego wiódł brzozowy zagajnik.

Na szczycie. Wokół zachwycające widoki. Muszę przypomnieć sobie, jak robiło się zdjęcie panoramiczne, bo nie pamiętałam.

Dylemat: gdzie iść,który kierunek wybrać?

...jeśli wszędzie tak pięknie?

Zwyciężył rozsądek oraz intuicja - trza zacząć zmierzać w kierunku auta.

No to w dół.

I dróżką znów w las. A wszędzie wokół nawłocie. Kilometry nawłoci.

W niższych partiach łąki wcinały się w las.

Przy zejściu bacówka. Nie fotografowałam tak ofem, bo byli mieszkańcy.

Bliskie spotkanie zwierzęcego stopnia:)))

Ależ im musi być gorąco...

Ta owieczka radośnie przybiegła na spotkanie. Jako jedynej chciało jej się w tym upale ruszać :) Reszta stada stała lub leżała w zasnektowanych sobie w tym celu cieniach drzewek.

Odrobinka chłodu, gdy się na grzbiecie nosi grube futro, jest wybawieniem.

Taka informacja.

Przydrożny krzyż. Bez opisu, a jednak dla kogoś musi być ważny, gdyż obficie przystrojony w kwiaty. Jest i znicz, być może upamiętnia wydarzenia z wojny...

Nie wiem, co to za roślina, ale w tym skwarze i w pełnym słońcu wyglądała ślicznie.

Panorama ze szklanego balkonu - kolejny punk widokowy. Kolejne mdłości;)

Powrót. Poprzez teren Geosfery. Widok na oczka wodne, plażę i drewniane leżaczki na niej. Bardzo przyjemne miejsce odpoczynku.

Nieco senny, ale w całej swej okazałości imć pan Mamut:)

Żeby mu się nie nudziło, towarzyszy mu jaszczur.

I taki osobnik - skrzyżowanie ślimaka z ośmiornicą ;)

Odpoczynek i zakończenie wyprawy przy tężni solnej. Te żwawo i obficie zmykające kropelki wody działają na mnie hipnotyzująco... mogę tak stać i przygladać się...a jak zdarzy mi się tu być wieczorem, cała ściana oddycha:)))
Stąd droga wiodła już tylko do domu.
Dziękuję Wam za towarzyszenie mi w mojej wyprawie:)

Z tej tablicy dowiedziałam się, że w medycynie ludowej macierzankę stosowano jako środek zwalczający nieśmiałość :D..

Dziś owieczki były żywe:) tzn. żwawe, chętne na kontakty, wcinały trawę, a nie tylko przeczekiwały skwar w odrobinkę tylko chłodniejszym cieniu, jak ostatnio.

Musiałam wam pokazać tą niezwykłej urody blondi z prostymi włosami:) Jedyna taka na całe stadko.

Nowe ścieżki.

Klimatycznie.

A nad głową niebiańsko...:)

Widoczek z Sadowej Góry.

Żabocik;)

To już niższe piętro, a właściwie parter.

Takie ciekawostki.

Bardzo ciekawa roślina pnąca, kwiaty - całkiem spore - wyglądają jak puszek.

Widzieliście go, jaki ciekawski?? Agresywnie wciął się w kadr;)

Ścieżki wiodące do wyjścia. Dla Geosfery zrobię osobną aranżację, i będę ją uzupełniać po kolejnych odwiedzinach, by pokazać wam wszystkie jej ciekawe zakątki.

Ażurki podwójne pisanki- jajka ażurowe od Justyny

Ażurki podwójne pisanki- jajka ażurowe od Justyny

bogutka

1 25

MIRACLE OF LIGHT...

MIRACLE OF LIGHT...

mironino

25 25

a moje pierniczki...

a moje pierniczki...

Madeleine83

26 45

A za oknem zima ............

A za oknem zima ............

tessa163

35 400

Stroiki świąteczne

Stroiki świąteczne

ipcio

6 55

Tildy pozują :-)

Tildy pozują :-)

Doris75

34 20

Sponsor serwisu