Spis treści:
Bugenwilla - wymagania
Bugenwilla to efektowna, tropikalna roślina pnąca pochodząca z Ameryki Południowej. Jej największą ozdobą są intensywnie wybarwione, papierowe podsadki (tzw. przykwiatki), które otaczają drobne, niepozorne kwiaty. Barwa podsadek może być różnorodna: od różowej, fioletowej i czerwonej, po pomarańczową, żółtą i białą. Roślina ta posiada cierniste, drewniejące pędy i błyszczące, zielone liście.
Bugenwilla szybko rośnie, może być prowadzona jako pnącze, krzew lub drzewko, a w uprawie doniczkowej osiąga nawet kilka metrów wysokości. Jest chętnie sadzona przy pergolach, murach i balkonach, a także w pojemnikach. Dzięki swojej odporności na suszę, szybkiemu wzrostowi i spektakularnemu wyglądowi, bugenwilla szybko zdobyła popularność w krajach o ciepłym klimacie na całym świecie, gdzie stała się symbolem śródziemnomorskich i tropikalnych ogrodów.
Z uwagi na tropikalne pochodzenie, bugenwilla charakteryzuje się dość specyficznymi wymaganiami:
- Stanowisko i światło
Bugenwilla najlepiej rośnie na stanowiskach bardzo słonecznych – potrzebuje co najmniej 5-6 godzin bezpośredniego światła dziennie. Im więcej słońca, tym obficiej kwitnie. Roślina powinna być sadzona w miejscach osłoniętych od silnych wiatrów, które mogą łamać jej delikatne pędy i powodować zrzucanie kwiatów.
- Temperatura i zimowanie
Jest to roślina ciepłolubna – optymalna temperatura wzrostu to 18-21°C w dzień i minimum 10°C w nocy. Bugenwilla nie toleruje przymrozków, dlatego w naszym klimacie uprawia się ją najczęściej w pojemnikach, które na zimę przenosi się do jasnego, chłodnego pomieszczenia (10-15°C).
- Przycinanie i prowadzenie
Aby uzyskać gęsty, kwitnący pokrój, bugenwillę należy regularnie przycinać po kwitnieniu. Roślina kwitnie na pędach jednorocznych, więc cięcie pobudza ją do wypuszczania nowych przyrostów. Jako pnącze wymaga podpór – najlepiej prowadzić ją przy kratce, pergoli lub innej stabilnej konstrukcji.
Największą ozdobą bugenwilli są liczne, intensywnie wybarwione przykwiatki, które otaczają drobne i niepozorne kwiaty. Fot. philberrry/123RF.com
- Podłoże i wymagania glebowe
Bugenwilla wymaga lekkiego, przepuszczalnego podłoża – najlepiej sprawdza się gleba piaszczysto-gliniasta o lekko kwaśnym lub obojętnym odczynie (pH 5,5-6,5). Zbyt ciężka i mokra ziemia prowadzi do gnicia korzeni, dlatego należy unikać podmokłych stanowisk i zadbać o dobry drenaż podłoża.
- Podlewanie
Roślina ta jest odporna na krótkotrwałą suszę, ale źle znosi przelanie. Podlewanie powinno być umiarkowane – ziemia powinna przeschnąć między kolejnymi podlewaniami. W okresie zimowego spoczynku podlewanie należy ograniczyć do minimum, ale nie można dopuścić do całkowitego przesuszenia bryły korzeniowej.
- Nawożenie
Bugenwilla ma wysokie wymagania pokarmowe w okresie wzrostu i kwitnienia. Od wiosny do lata warto nawozić ją co 2-3 tygodnie nawozem do roślin kwitnących, bogatym w fosfor i potas, a ubogim w azot. Nadmiar azotu sprzyja rozwojowi liści kosztem kwiatów.
Przeczytaj również: Zimowanie bugenwilli – zabiegi i zabezpieczanie przed mrozem
Nawóz na kwitnienie bugenwilli
Gnojówka z żywokostu to naturalny, organiczny nawóz płynny, który doskonale sprawdza się w pielęgnacji bugenwilli, zwłaszcza w okresie intensywnego wzrostu i kwitnienia. Żywokost jest wyjątkowo bogaty w potas i fosfor, które odpowiadają m.in. za obfite kwitnienie bugenwilli, intensywne wybarwienia ozdobnych podsadek (przykwiatków) oraz rozwój systemu korzeniowego.
Bugenwilla to tropikalna roślina, która przy odpowiedniej pielęgnacji pokrywa się kaskadą kwiatów. Fot. kisamarkiza/123RF.com
Gnojówka z żywokostu dostarcza również azotu, który wspiera wzrost zielonej masy. Jednak jego ilość jest umiarkowana, dzięki czemu nie powoduje nadmiernego rozwoju liści kosztem kwiatów. Gnojówka zawiera także wapń, magnez, żelazo i inne pierwiastki śladowe, które poprawiają ogólną kondycję bugenwilli i wspierają jej zdrowy rozwój. Regularne stosowanie tego nawozu poprawia odporność rośliny na choroby, szkodniki i niekorzystne warunki pogodowe.
Aby ją przygotować, wystarczy umieścić świeże liście i łodygi żywokostu w plastikowej beczce (na każdy kilogram rośliny przypada 10 litrów wody), zalać je wodą i pozostawić na 2-3 tygodnie w zacienionym miejscu, mieszając co 1-2 dni. Po tym czasie gnojówkę należy przecedzić i rozcieńczyć wodą w proporcji 1:10.
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj również:
Surfinia więdnie i nie chce kwitnąć? Wystarczą dwa składniki, a pojawi się burza kwiatów
Oprysk przeciwko zarazie ziemniaczanej na pomidorach. Polecany przez doświadczonych ogrodników
Najlepszy nawóz do pomidorów i ogórków. Narwij zapomnianej rośliny i zrób na zapas