Spis treści:
Mrówka w ogrodzie: przyjaciel czy szkodnik?
Na przydomowych trawnikach najczęściej pojawia się hurtnica pospolita, ciemnobrązowa mrówka o długości do czterech milimetrów, która zakłada gniazda w zacienionych miejscach pod darnią. W suchych i dobrze nasłonecznionych fragmentach ogrodu spotkamy podziemnicę zwyczajną, łatwą do rozpoznania dzięki żółtawemu ubarwieniu. Z kolei na utwardzonych nawierzchniach występuje murawka darniowiec, znana z intensywnego kopania tuneli w szczelinach pomiędzy płytami lub kostką brukową. W pobliżu terenów zadrzewionych kolonie tworzy mrówka rudnica, która buduje charakterystyczne kopce z igliwia i patyków, widoczne zwłaszcza na obrzeżach ogrodu. Wszystkie te gatunki funkcjonują w ściśle zorganizowanych społecznościach i potrafią znacząco przekształcić teren, na którym się osiedlą.
Mrówki w ogrodzie mogą przynosić wymierne korzyści. Kopiąc system tuneli, poprawiają strukturę gleby i zwiększają jej przepuszczalność, co sprzyja lepszemu napowietrzeniu korzeni. Robotnice często transportują nasiona roślin takich jak fiołki, czarnuszki czy zawciągi, wspomagając ich rozsiewanie. Warto też wspomnieć o ich wpływie na populacje szkodników. Niektóre gatunki polują na larwy chrabąszczy, które uszkadzają systemy korzeniowe roślin, inne eliminują jaja komarnic i drobnych motyli. Dodatkowo mrówki usuwają martwe szczątki organiczne, pełniąc funkcję naturalnych czyścicieli ogrodu.
Problemy zaczynają się wtedy, gdy kolonie osiągają zbyt dużą liczebność. Gniazda prowadzą do rozluźnienia darni i powodują zapadanie się ścieżek, trawników, a czasami nawet fragmentów tarasów, co może być nie tylko uciążliwe, ale też niebezpieczne. Tunelowanie w bezpośrednim sąsiedztwie korzeni rozsad osłabia młode rośliny i zwiększa ryzyko ich zamierania. Mrówki, które żerują wiosną, często roznoszą też mszyce z jednego pędu na drugi, zapewniając sobie źródło spadzi. Tym samym pośrednio przyczyniają się do obniżenia kondycji roślin i większej podatności upraw na choroby. Z kolei wewnątrz domu lub altany mrówki potrafią skutecznie dostać się do karmy zwierząt domowych czy źle zabezpieczonej żywności. W sytuacji, gdy ich obecność staje się uporczywa, a skutki działalności zbyt dotkliwe, konieczne jest podjęcie działań, które ograniczą lub całkowicie usuną kolonię z ogrodu.
Rozwinięte kolonie mrówek potrafią wyrządzić znaczne szkody na trawnikach. Fot. Argument/123RF.com
Naturalne sposoby na mrówki
Najprostszą metodą pozbycia się mrówek z ogrodu jest regularne zalewanie wejścia do gniazda roztworem octu. W tym celu miesza się 500 ml 10-procentowej esencji octowej z taką samą ilością gorącej wody i wlewa bezpośrednio w otwór w ziemi. Zabieg należy powtarzać co trzy lub cztery dni, aż znikną świeże ślady aktywności, takie jak kopczyki czy ruch na powierzchni gleby. Alternatywą o dłuższym działaniu jest fermentowana gnojówka z bylicy lub pokrzywy, przygotowywana w proporcji 300 g świeżego ziela na każde 10 litrów wody. Po dwóch tygodniach fermentacji ciecz staje się wystarczająco intensywna, by skutecznie odstraszyć kolonię. Wystarczy litr takiego preparatu wlanego wczesną wiosną do każdego otworu gniazda, aby ograniczyć jego ponowne zasiedlenie.
Działanie odstraszające można dodatkowo wzmocnić poprzez zastosowanie fizycznych i zapachowych barier na szlakach wędrówek robotnic. Jeżeli mrówki korzystają z wyraźnej ścieżki, warto ją zasypać suchą mieszanką: jedna część cynamonu, jedna część zmielonej papryczki chili i dwie części drobnego piasku kwarcowego. Składniki te podrażniają czułki owadów i zmuszają je do zmiany trasy, choć należy pamiętać, że po intensywnym deszczu warstwę trzeba odnowić.
Na twardych nawierzchniach, takich jak tarasy i ścieżki z kostki brukowej, sprawdzają się kreski wykonane kredą ogrodniczą lub posypka z białego wapna. Obie substancje zakłócają lokalne pH, co zniechęca mrówki do dalszego eksplorowania danego obszaru. W przypadku rozproszonych kolonii warto rozpylać mieszankę zrobioną z 20 kropli olejku miętowego, 20 kropli olejku goździkowego i 480 ml wody. Roztwór aplikuje się bezpośrednio na mrówki lub wzdłuż ich tras.
Przeczytaj również: Skąd się biorą mrówki faraona w domu? Można je wypędzić bez chemii
Do ogrodu można także wprowadzić rośliny odstraszające. Mrówki unikają bliskości gatunków o silnym aromacie, zwłaszcza tych zawierających wysokie stężenia terpenów i olejków eterycznych. W praktyce oznacza to, że pasy nasadzeń z lawendy, nagietka czy tymianku mogą nie tylko odstraszyć owady, ale również wzbogacić estetykę rabat. Takie rośliny nie wymagają intensywnej pielęgnacji i mogą odgrywać rolę bariery ochronnej przy obrzeżach trawnika.
Dla osób poszukujących metod nieinwazyjnych dobrym rozwiązaniem jest relokacja kolonii. Wystarczy odwrócona gliniana donica wypełniona suchą słomą lub trocinami, ustawiona bezpośrednio na kopcu. Po kilku dniach mrówki przenoszą się do nowej przestrzeni, którą można następnie przenieść w ustronne miejsce, co najmniej kilkadziesiąt metrów od pierwotnej lokalizacji. W sytuacji, gdy mimo zastosowania naturalnych metod pojawiają się kolejne kolonie, warto rozważyć punktowe użycie środka biologicznego zawierającego spinosad – substancję działającą wewnątrz gniazda, ale bezpieczną dla gleby i środowiska.
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj również:
Ćma bukszpanowa już wyrządza szkody? Wypróbuj niezawodny patent na szkodnika
Przyciąga węże do ogrodu jak magnes. Uważaj przy wiosennych pracach
Turkucia schwytasz w pół minuty. Naturalny sposób na wypędzenie szkodnika z ogrodu