Spis treści:
Trójlist wielkokwiatowy – roślina okrywowa do cienia
Trójlist wielkokwiatowy (Trillium grandiflorum) jest byliną z rodziny melantkowatych, którą w stanie naturalnym spotkamy w Ameryce Północnej, gdzie występuje w głównie w mieszanych lasach górskich. Jej pochodzenie decyduje o tym, że najlepiej czuje się pod koronami drzew. W cienistych i półcienistych zakątkach trójlist wielkokwiatowy silnie, choć dość wolno się rozrasta, wytwarzając grube kłącza. Może dzięki nim zadarnić nawet bardzo dużą powierzchnię, dlatego warto wykorzystywać go jako roślinę okrywową.
Bylinę tę wystarczy posadzić w ogrodzie raz, aby zdobiła go przez lata. Jest łatwa w uprawie, nie musimy więc poświęcać czasu na jej pielęgnację. Trójlist wielkokwiatowy nawet bez nawożenia i podlewania bardzo obficie kwitnie wiosną. Zazwyczaj od kwietnia do czerwca wytwarza idealnie białe kwiaty w kształcie lejka, które są bardzo okazałe – mogą mieć nawet 14 cm średnicy! Każdy z nich zbudowany jest z 3 ostro zakończonych płatków.
Trójlist wielkokwiatowy zachwyca nie tylko dużymi kwiatami, ale również liśćmi, które są ciemnozielone i eliptyczne. Liście mają walory ozdobne, a na dodatek są jadalne. Młode były spożywane przez rdzennych mieszkańców Ameryki Północnej na surowo, starsze natomiast poddawane obróbce termicznej. Można je przyrządzać podobnie jak szpinak, a ich smak ma być zbliżony do nasion słonecznika.
Trójlist wielkokwiatowy stworzy dywan pod koronami drzew i wysokimi krzewami. Fot. stephaniemurton/123RF.com
Przeczytaj również: 5 miejsc, gdzie nie należy sadzić hortensji. Będą słabo rosły i jeszcze gorzej kwitły
Jak uprawiać trójlist wielkokwiatowy?
Trójlist wielkokwiatowy w odpowiednich warunkach jest długowieczny. Na szczęście bardzo łatwo możemy je stworzyć w swoim ogrodzie. Wystarczy, że znajdziemy dla tej byliny częściowo lub całkowicie zacienione, osłonięte od wiatru stanowisko oraz glebę bogatą w próchnicę, która będzie dobrze zatrzymywała wodę. W takim miejscu możemy posadzić roślinę na głębokości 7-10 cm. Najlepszymi terminami na ten zabieg jest czas od drugiej połowy lata do wczesnej jesieni.
Bylina ta najlepiej się czuje w żyznej glebie, która ma odczyn od obojętnego do lekko kwaśnego. Zazwyczaj nie potrzebuje nawożenia ani podlewania, choć w przypadku przedłużającej się suszy warto ją nawodnić. Trójlist wielkokwiatowy lubi ściółkowanie i po ukorzenieniu nie wymaga okrywania przed zimą, ponieważ jest całkowicie mrozoodporny (zabezpieczamy tylko młode, niedawno posadzone rośliny). Warto mieć na uwadze, że soczyste liście tej rośliny są przysmakiem nie tylko dla nas, ale też dla ślimaków, dlatego trzeba je przed nimi chronić.
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj również:
Sadzenie pelargonii w maju. Co zrobić, żeby bujnie i długo kwitły?
Niezastąpiona ściółka pod róże. Nie tylko ogranicza rozwój chwastów
Co zrobić, żeby piwonie nie przechylały się i nie łamały. Prosty i tani patent ogrodniczy