Z artykułu dowiesz się:
- jakie są cechy michałków jesiennych i kiedy kwitną
- jakie wyróżniamy jesienne odmiany michałków
- jak uprawiać i pielęgnować jesienne astry
- jak łączyć michałki z innymi kwiatami
Michałki – jesienne kwiaty z rodzaju astrów
Michałki to zwyczajowa nazwa kwiatów astrów bylinowych, które pojawiają się jesienią (pod koniec sierpnia lub we wrześniu, na św. Michała) i zdobią ogród nawet do połowy listopada. Astry są przedstawicielami rodziny astrowatych (Asteraceae) i należą do bylin wieloletnich, które zasadzone raz, kwitną przez wiele lat. Rodzaj ten obejmuje aktualnie około 250 gatunków roślin. Jego nazwa pochodzi od greckiego słowa ἀστέρı (astéri), które oznacza gwiazdę i odnosi się do kształtu koszyczka kwiatowego astrów — przypominającego właśnie ją.
Rośliny te rosną naturalnie w klimacie umiarkowanym na półkuli północnej. W Polsce można spotkać kilka dziko rosnących gatunków, w tym zawleczone i zadomowione. Należą do nich np. aster alpejski, aster gawędka, aster solny czy aster nowoangielski. W zależności od gatunku i odmiany, mogą dorastać od 20 do nawet 250 cm wysokości i kwitną obficie wiosną, latem lub jesienią. Z jednego pędu może wyrastać nawet kilkanaście kwiatów! Koszyczki kwiatowe składają się z dwóch rodzajów kwiatów — wewnętrznych rurkowatych (żółte) oraz zewnętrznych języczkowych. Ich kwiaty zewnętrzne mogą przybierać najróżniejsze kolory. Spotkać można m.in. fioletowe, niebieskie, purpurowe, białe, bordowe, różowe lub czerwone.
Kwiaty te wspierają bioróżnorodność ekosystemów roślinnych – przyciągają nie tylko nasz wzrok, ale też i liczne trzmiele, pszczoły oraz motyle. Podczas omawiania rodzaju astrów nie można zapomnieć o tym, iż aktualnie zaliczane do niego są gatunki tzw. “starego świata”, jak np. aster gawędka (Aster amellus), a już np. astry amerykańskie zostały zaklasyfikowane do innych rodzajów (Symphyotrichum). Mimo to nadal używa się wobec nich potocznej nazwy “astry”.
Może zainteresuje cię artykuł: TOP 7 roślin kwitnących w listopadzie. Dzięki nim w ogrodzie wciąż będzie kolorowo
Michałki pięknie wyglądają w jesiennych kompozycjach. Fot. pixabay.com
Kwiaty michałki – opis gatunków
Spośród bylinowych astrów, które zakwitają jesienią, w polskich ogrodach królują trzy gatunki:
- aster krzaczasty (Symphyotrichum dumosum, dawniej Aster dumosus) – ozdobny gatunek pochodzący z Ameryki Północnej. Charakteryzuje się szybkim wzrostem i osiąga zwykle od 20 do 40 cm wysokości, choć pojawiła się też nowa odmiana dorastająca nawet do 90 cm ('Golden Sunshine'). Jego liście są ciemnozielone i podłużnie lancetowate. Od sierpnia do października tworzy piękne i gęste dywany kwiatów o żółtym środku. Ma mnóstwo kolorystycznie atrakcyjnych odmian. Niebieskie kwiaty znajdziemy np. u 'Blaue lagune', 'Blue star', 'Lady in blue', białe u 'Apollo'czy 'Schneekissen'', różowe u ‘Prof. Anton Kippenberg’, żółte u 'Golden Sunshine', natomiast purpurowe u 'Jenny'.
- aster nowobelgijski (Symphyotrichum novi-belgii, daw. Aster novi-belgii) – dostojna roślina ozdobna, która do Polski trafiła z Ameryki Północnej w połowie XVIII w. Jest uważany nie tylko za roślinę uprawianą w ogrodach, ale również za gatunek inwazyjny. Dlaczego? Wraz
z wiatrem rozsiewa się na ogromne odległości i cechuje się dużymi zdolnościami konkurencyjnymi wobec gatunków rodzimych. Upodobał sobie zwłaszcza doliny rzeczne
i obszary zurbanizowane. Aster nowobelgijski osiąga wzrost od 80 do 160 cm. Posiada różnokształtne i gładkie liście. Jego kwiaty pojawiają się w sierpniu i utrzymują aż do listopada. Koszyczki mają 4 cm średnicy i zebrane są w kopulaste wiechy. Kwiaty charakteryzują się naprawdę intensywnymi kolorami! Głównie jest to biel ('White Ladies'), fiolet ('Schöne von Dietlikon'), róż ('Fellowship'), karmin ('Karminkuppel'), błękit ('Blaue Nachhut') i granat ('Dauerblau').
- aster nowoangielski (Symphyotrichum novae-angliae, daw. Aster novae-angliae) – zwany jest również astrem amerykańskim. Podobnie do astra nowobelgijskiego, ten także pochodzi z Ameryki Północnej i zadomowił się w naszym kraju nie tylko jako roślina ozdobna. Wzrasta nawet do 180 cm wysokości. Jego liście charakteryzują się wąskolancetowatym kształtem
i chropowatą fakturą. Duże i ciężkie koszyczki kwiatowe okrywają roślinę od września do października. W zależności od odmiany, kwiaty przybierają barwę łososiową ('Alma Pötschke'), różową ('Harrington Pink') białą ('Herbstschnee') bądź rubinową ('Rubinschatz'). Istnieją również odmiany o różnych odcieniach fioletu, np. 'Barr’s Blue' czy 'Treasure'.
Nie są to jednak jedyne gatunki, które można podziwiać w tym czasie. Oprócz nich, jesienią obsypują się kwiatami także aster wrzosolistny (Aster ericoides) oraz aster gładki (Symphyotrichum laevis). Ten pierwszy cechuje się iglastymi liśćmi oraz małymi, bardzo dekoracyjnymi kwiatami w pastelowych kolorach. Przykładowymi jego odmianami są liliowy 'Erlkönig' czy biały 'Schneetanne'. Z kolei aster gładki to głównie dzika i niedoceniana bylina, rzadko spotykana w przydomowych aranżacjach.
Michałki – uprawa
Te urocze i jesienne kwiaty nie nastręczają trudności w uprawie. Dobrze jest wybrać dla nich słoneczne lub półcieniste stanowisko, osłonięte od wiatru. Doskonale czują się w żyznych i dobrze przepuszczalnych glebach, bogatych w próchnicę i cechujących się odczynem pH 5,5-6,5. Jeśli ziemia jest gliniasta, warto ją przekopać z kompostem lub obornikiem. Sadzonki wysokich astrów powinny być wsadzane wiosną, w kwietniu i maju. Michałki lubią swobodę, dlatego nie sadź ich zbyt ciasno. Optymalna rozstawa dla astrów wysokich wynosi 80 x 80 cm, średniowysokich 50 x 50 cm, a niskich 20 x 20 cm. Wyższe odmiany astrów można również podeprzeć, co uchroni je przed deformacją pod ciężarem kwiatów.
Pielęgnacja jesiennych astrów
Kiedy już zawitają w naszym ogrodzie lub donicy, trzeba pamiętać o ich regularnym podlewaniu. Źle znoszą brak wody i bardzo szybko tracą wtedy dolne liście. Równie ważna jak częstotliwość jest także technika podlewania. Zaleca się, aby woda podawana była doglebowo, z unikaniem zwilżania liści. Powodem jest ich podatność na choroby grzybowe, a zbyt duża wilgotność stanowi doskonałe warunki do ich rozwoju. Nie można zapomnieć również o zasilaniu gleby organicznymi lub wieloskładnikowymi nawozami mineralnymi, zwłaszcza w pierwszej połowie wegetacji. Byliny te zimują w gruncie, ale nie trzeba ich chronić przed ujemnymi temperaturami, gdyż niestraszne są im mrozy i przymrozki. Co kilka lat (najlepiej co 3-4, a najpóźniej po siedmiu latach), należy je odmładzać, czyli przesadzać. Ważną czynnością w ich pielęgnacji jest też przycinanie, które zapobiegnie samowysiewowi. Zagrożeniem dla jesiennych astrów są mszyce, ślimaki oraz mączniak prawdziwy.
Przeczytaj także: Astry w ogrodzie. Jak je pielęgnować?
Michałki można z powodzeniem łączyć z innymi kwiatami na rabatach. Fot. 123RF/PICSEL
Michałki – ogrodowe aranżacje
Michałki dobrze komponują się z innymi roślinami, np. wrzosami, trawami ozdobnymi (np. trzęślicą trzcinowatą, miskantem chińskim), nawłocią, rudbekią błyskotliwą czy słonecznikiem szorstkim. Idealnie pasują do donic, wielopoziomowych kompozycji, rabat i obwódek. Choć nie nadają się na bukiety, ponieważ ich kwiaty bardzo szybko zamykają się po ścięciu pędu, to można cieszyć się bardzo atrakcyjnym wyglądem swojego ogrodu, skalniaka lub tarasu.
Autor: Redakcja Deccoria.pl