Spis treści:
- Fasolnik chiński – czym się charakteryzuje?
- Fasolnik chiński – najpopularniejsze odmiany
- Jak uprawiać fasolnik chiński?
- Jak i kiedy sadzić fasolnik chiński?
- Fasolnik chiński – właściwości odżywcze i zastosowanie
Fasolnik chiński – czym się charakteryzuje?
Fasolnik chiński, zwany również wspięgą chińską lub fasolnikiem wężowym, to roślina z rodziny bobowatych, uprawiana w klimacie tropikalnym i subtropikalnym, głównie w Azji i Afryce. Co ciekawe, w środowisku naturalnym liście fasolnika chińskiego są przysmakiem żyraf. Choć ojczyzną rośliny jest Afryka, to najczęściej uprawiana jest właśnie w Chinach, stąd jej nazwa. Łacińska nazwa rośliny, Vigna, upamiętnia włoskiego botanika Domenico Vigna, żyjącego w XVII wieku. Należy również zaznaczyć, że fasolnik potocznie nazywa się warzywnym spaghetti.
Jest to jednoroczne pnącze osiągające około 3 m wysokości. Na pędach rośliny tworzą się biało-fioletowe, wargowe kwiaty po dwa na osi kwiatostanowej. Po ich przekwitnieniu powstają bardzo długie zielone strąki, które przypominają fasolkę szparagową. Jednak są od niej zdecydowanie cieńsze, dłuższe (dorastają nawet do jednego metra), nie posiadają włókien, a w smaku są delikatniejsze i słodsze. Jest spokrewniony z takimi roślinami jak koniczyna, ciecierzyca, fasola, soczewica, łubin i soja.
Strąki rośliny można spożywać na surowo, bądź po obróbce termicznej jak fasolkę szparagową. Fot.123RF.com
Fasolnik chiński dobrze sprawdza się jako roślina ozdobna. Można tworzyć z niego pergole, a także łatwo obrośnie poręcz czy altankę. Ponadto roślina zachwyca barwami nie tylko strąków, ale i kwiatów, które przypominają motyle. Fasolnik chiński zaczyna kwitnąć w lecie, a jego owoce można zbierać od lipca aż do wystąpienia pierwszych przymrozków. Znajdujące się w nich nasiona są białe lub ciemne.
Fasolnik chiński – najpopularniejsze odmiany
Z odmian fasolnika chińskiego warto polecić:
- Fakir – roślina wytwarza imponujące, zielone, długie strąki do 40 cm długości. Są pozbawione włókien, wypełnione czarnymi nasionami i mają delikatny, słodkawy smak. Innym walorem odmiany ‘Fakir’ są atrakcyjne, purpurofioletowe kwiaty, których przyjemny zapach przyciąga pszczoły i motyle;
- Kobra – odmiana o zielonych strąkach, które osiągają 30-40 cm długości. Roślina przeznaczona do amatorskiej uprawy pod osłonami;
- Splendor – karłowa odmiana osiągająca około 60 cm wysokości, dlatego nie wymaga podpór. Strąki mają kolor zielony;
- Red Noodle – odmiana o kruchych, słodkich, purpuroczerwonych strąkach długości 55 cm, jednak w trakcie gotowania kolor znika. Zbiór warzyw po 80 dniach.
Jak uprawiać fasolnik chiński?
- Stanowisko
Fasolnik chiński to roślina ciepłolubna. Ze względu ma bardzo wysokie wymagania cieplne, rośliny najlepiej udają się pod osłonami, w szklarni lub w folii. Warto pamiętać, że osłony powinny być dostatecznie wysokie, gdyż fasolniki mogą osiągać nawet 2-3 m wysokości. Można je też uprawiać w gruncie, wybierając dla nich miejsce ciepłe, dobrze nasłonecznione i osłonięte od wiatru. W innym wypadku plony będą słabe, a strąki niewyrośnięte lub zdeformowane. Sprawdzi się na przykład dobrze nasłoneczniony zakątek pod południową ścianą w ogrodzie. Ponadto fasolnik chiński potrzebuje podpór, ponieważ jest szybko rosnącym pnączem.
- Podłoże
Roślina nie ma dużych wymagań w stosunku do podłoża. Najlepiej rośnie na glebie żyznej i próchniczej, o odczynie lekko kwaśnym. Radzi sobie nawet na ziemi piaszczystej i mniej zasobnej w składniki pokarmowe.
- Podlewanie i nawożenie
Warto od razu zaznaczyć, że fasolnik chiński źle znosi suszę, dlatego podłoże musi być stale lekko wilgotne. Roślinę należy podlewać umiarkowanie, tak aby nie dopuścić do całkowitego przeschnięcia ziemi, ani do jej przelania. Chociaż pnącze to można uprawiać na różnych rodzajach gleb, istotne jest nawożenie. Najlepszym nawozem jest kompost, który poprawia strukturę, wodochłonność i urodzajność każdego podłoża, a także dostarcza roślinom wszystkich składników odżywczych. Fasolnik chiński należy do grupy roślin bobowatych, które pozyskują i wiążą azot z powietrza, co sprawia, że nie potrzebują nawożenia azotem.
Jak i kiedy sadzić fasolnik chiński?
Fasolnik chiński można uprawiać z rozsady lub wysiać nasiona wprost do gruntu. Warto jednak pamiętać, że siew do gruntu powinien nastąpić po 15 maja, ze względu na ryzyko wiosennych przymrozków. Nasiona sieje się płytko, przykrywając zaledwie 1-2 centymetrową warstwą ziemi, ponieważ posadzone zbyt głęboko mogą nie wykiełkować.
W celu wyprodukowania rozsady nasiona wysiewa się pod osłony od połowy kwietnia do czerwca. Na miejsce stale rozsadę należy wysadzić w II dekadzie maja-końcu czerwca. Po około 2-2,5 miesiącach na pnączu pojawiają się pierwsze strąki, które zbiera się w miarę wzrostu, przed całkowitym dojrzewaniem (od lipca do września). Nasiona fasolnika chińskiego znajdują się we wnętrzu dojrzałych owoców, które mają barwę żółtą lub bordową.
Fasolnik chiński – właściwości odżywcze i zastosowanie
Fasolnik chiński posiada w zasadzie podobne właściwości odżywcze i prozdrowotne do innych gatunków fasoli. Przede wszystkim jest cennym źródłem białka. Z tego powodu do swojego jadłospisu powinny ją włączyć zwłaszcza osoby będące na diecie wegetariańskiej i wegańskiej. Co ciekawe, zawiera go zdecydowanie więcej niż mięso! Ze względu na zawartość rozpuszczalnego błonnika, warzywo pomaga usunąć z organizmu cholesterol. Zarówno nasiona, jak i strąki posiadają skrobię i substancje, które hamują rozrastanie się tkanek nowotworowych. Ponadto zawierają wapno, magnez, żelazo, witaminy z grupy B i beta-karoteny.
Kwiat fasolnika chińskiego. Fot.123RF.com
Jak jeść fasolnik chiński? Strąki rośliny można spożywać na surowo, bądź po obróbce termicznej jak fasolkę szparagową. Nadają się również do konserwowania, marynowania, suszenia i mrożenia. Idealnie smakują jako dodatek do ziemniaków, ryżu czy jako zwykła przekąska w ciągu dnia. Dodatkowo ze strączków fasolnika chińskiego można przyrządzać ciekawe dania kuchni chińskiej. Warto też wiedzieć, że warzywo należy gotować bardzo krótko, ponieważ gotowane zbyt długo staje się niezbyt miękkie i traci smak.
Przeczytaj: