Spis treści:
- Zawilec japoński – piękny i wytrzymały
- Ciekawe odmiany zawilca japońskiego
- Uprawa zawilca japońskiego
- Gdzie sadzić zawilca japońskiego?
Zawilec japoński – piękny i wytrzymały
Zawilec japoński (Anemone hupehensis) to bylina należąca do rodziny jaskrowatych, która pochodzi z Chin (ale od dawna uprawiana jest w Japonii, stąd i nazwa). W okresie kwitnienia może dorastać do 1,5 m wysokości. Rozrasta się za pomocą podziemnych kłączy, z których wyrastają wzniesione, długie łodygi. Osadzone są na nich trójdzielne, odziomkowe i ząbkowane na brzegach liście. W sierpniu na szczytach pędów (lub w ich rozgałęzieniach) pojawiają się piękne kwiaty, które są zebrane w luźne baldachy. Składają się one z delikatnych płatków oraz niewielkiego środka, a w zależności od odmiany mogą być białe, kremowe, różowe, fioletowe, a nawet dwubarwne. Mają one około 4-8 cm średnicy i utrzymują się na roślinie aż do przymrozków. Ponadto przyciągają one pszczoły i inne owady zapylające. Po przekwitnięciu kwiaty zawilca japońskiego przypominają puszyste kulki waty, które wyglądają bardzo dekoracyjnie.
Ciekawe odmiany zawilca japońskiego
Na przestrzeni lat wyhodowano wiele ozdobnych odmian zawilca japońskiego. Różnią się one między sobą nie tylko wysokością, ale również wielkością kwiatów, ich kształtem i barwą. Mogą one być pojedyncze lub półpełne, a ich płatki są mniej lub bardziej pofalowane (czasem postrzępione). Kwiaty składają się zwykle z 5 płatków, ale może ich być więcej. Do najciekawszych odmian zawilców japońskich należą m.in.:
- 'September Charm' – piękna odmiana o półpełnych, różowych kwiatach. W okresie kwitnienie osiąga około 1,2 m wysokości, najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych;
- 'Prinz Heinrich' – w trakcie kwitnienia dorasta do 60-80 cm wysokości. Wyróżnia się półpełnymi kwiatami w ciemnoróżowym kolorze, mają one pomarańczowe pręciki;
- 'Whirlwind' – charakteryzuje się półpełnymi, białymi kwiatami o średnicy 8-10 cm. Osiąga wysokość 70-100 cm;
Zawilec japoński występuje w wielu ciekawych odmianach, które różnią się między sobą m.in. wysokością czy barwą kwiatów. Fot.spring75/123RF.com
- 'Pretty Lady Emily' – odmiana ta charakteryzuje się niskim wzrostem, gdyż dorasta do około 50 cm wysokości. Posiada różowe kwiaty z żółtym środkiem;
- 'Honorine Jobert' – ciekawa odmiana o białych kwiatach z zielono-żółtym środkiem. Dorasta do około metra wysokości;
- 'Hadspen Abundance' – atrakcyjna odmiana dorastająca do metra wysokości. Tworzy różowe kwiaty z jasnoróżowym lub białym obrzeżeniem płatków;
- 'Splendens' – w trakcie kwitnienia dorasta do 70-90 cm wysokości. Wyróżnia się dużymi, ciemnoróżowymi kwiatami.
Uprawa zawilca japońskiego
Zawilce japońskie nie należą do roślin trudnych w uprawie i nie wymagają skomplikowanej pielęgnacji. Choć są stosunkowo odporne na mróz, okazy młode (w pierwszych dwóch latach po posadzeniu) należy okryć na zimę. Aby móc cieszyć się długim i obfitym kwitnieniem zawilca japońskiego, warto jednak spełnić kilka podstawowych warunków. Poznaj wymagania tej niezwykłej rośliny.
- Sadzenie – najlepszym terminem do sadzenia zawilca japońskiego jest wczesna wiosna. Kluczem do sukcesu jest odpowiednie przygotowanie gleby. Zanim przystąpimy do sadzenia, należy ją przekopać i spulchnić, ponieważ roślina wytwarza głęboki system korzeniowy. Dodatkowo glebę należy wzbogacić nawozem organicznym (np. kompostem lub mączką bazaltową), co przyczyni się do lepszego rozwoju rośliny i bujniejszego kwitnienia. Miejsce uprawy powinno być przemyślane, ponieważ zawilce nie lubią przesadzania.
Zawilce japońskie nie tolerują bezpośredniego słońca. Fot.rbiedermann/CanvaPro
- Stanowisko – rośliny te oczekują miejsc półcienistych lub jasnych (ale nie w pełnym słońcu). Warto jednak mieć na uwadze, że w całkowitym cieniu ich kwitnienie będzie słabe. Należy też unikać sadzenia zawilców japońskich w miejscach narażonych na silny wiatr.
- Podłoże – zawilce są dość tolerancyjne w stosunku do gleby. Warto jednak zapewnić im lekkie, żyzne i próchnicze podłoże o odczynie pH obojętnym lub zasadowym (poradzą sobie też na glebach lekko kwaśnych). W przypadku ziemi ciężkiej i gliniastej warto zmieszać ją z piaskiem lub torfem (aby rozluźnić).
Przeczytaj również: Spowija ogród zapachem wanilii. Sadzenie, ciekawe odmiany i pielęgnacja heliotropu peruwiańskiego
- Podlewanie – gleba do uprawy zawilca japońskiego powinna być umiarkowanie wilgotna. Regularnego podlewania wymagają okazy młode, szczególnie w pierwszym roku po posadzeniu. Z kolei starsze, dobrze ukorzenione rośliny nawadniamy w czasie suszy, aby nie dopuścić do przesuszenia podłoża. Z podlewaniem nie można jednak przesadzić, ponieważ bylina ta nie znosi zastojów wody. W gorące dni można rozłożyć ściółkę, która pomoże utrzymać odpowiednią wilgotność gleby.
- Nawożenie – choć zawilec japoński nie wymaga intensywnego nawożenia, właściwe dokarmianie przyczynia się do rozkrzewienia rośliny, a także sprzyja długiemu i obfitemu kwitnieniu. W czasie wzrostu warto zastosować nawozy mineralne (np. uniwersalny nawóz do roślin kwitnących) lub organiczne.
Zawilec japoński nie lubi przesadzania, gdyż ma głęboki system korzeniowy. Fot.billyshimo/123RF.com
- Rozmnażanie – najczęstszym sposobem rozmnażania zawilca japońskiego jest podział kęp. Czynność tę najlepiej wykonać wiosną (w kwietniu lub maju). W tym celu wykopujemy całą roślinę i dzielimy ją na mniejsze części tak, by każda z nich miała silne korzenie i co najmniej jeden pąk. Na koniec sadzimy je na miejsce stałe i podlewamy. Kolejną metodą jest rozmnażanie zawilca japońskiego przez sadzonki korzeniowe. Po okresie kwitnienia wykopujemy kępę rośliny, po czym przechowujemy ją w miejscu zabezpieczonym przed mrozem (np. w piwnicy). Zimą odcinamy korzenie grubości ołówka, a następnie dzielimy je na odcinku o długości 2-3 cm. Tak przygotowane sadzonki układamy w skrzynkach wypełnionych podłożem do ukorzeniania, po czym ustawiamy w jasnym miejscu i regularnie podlewamy. Wiosną młode rośliny przesadzamy na miejsce stałe (w rozstawie 30 x 40 cm). Możliwe jest również rozmnażanie zawilca przez nasiona, ale jest to najbardziej czasochłonna metoda.
- Choroby i szkodniki – zawilce japońskie są stosunkowo wolne od chorób i szkodników. Mimo to mogą zostać zaatakowane przez choroby grzybowe, takie jak szara pleśń czy mączniki (prawdziwy i rzekomy). Jeśli chodzi o szkodniki, uciążliwe bywają mszyce i ślimaki.
Gdzie sadzić zawilca japońskiego?
Zawilce japońskie znajdują uniwersalne zastosowanie w ogrodach (m.in. w stylu naturalistycznym czy japońskim). Stanowią doskonałą ozdobę rabat – pięknie prezentują się w zestawieniu z takimi roślinami, jak żurawki, funkie, paprocie, bodziszki, brunery, tawułki Arendsa, parzydło leśne, pluskwica groniasta czy języczka pomarańczowa. Poza tym świetnie wyglądają na tle ogrodzenia czy ściany, a także w pobliżu oczek wodnych. Zawilce japońskie doskonale wypełnią wolne przestrzenie pod koronami drzew. Nadają się również na kwiat cięty, dlatego są często wykorzystywane do ciekawych kompozycji florystycznych.
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj również:
Letnie cięcie lawendy i szałwii omszonej. Jak zrobić to dobrze, żeby rośliny przetrwały zimę?
Długo nie mogłam zwalczyć czarnych plam na różach. Wreszcie pomógł ten prosty roztwór
Barwne kwiaty zmienia w siwe, zwisające pompony. Uprawa i zastosowanie powojnika tanguckiego