Spis treści:
- Callisia warszewicziana – charakterystyka
- Callisia warszewicziana – uprawa
- Jak rozmnażać callisię warszewiczianę?
- Callisia warszewicziana – warto wiedzieć
Callisia warszewicziana – charakterystyka
Callisia warszewicziana pochodzi z Gwatemali – w swoim naturalnym środowisku jest to roślina wieloletnia i długowieczna. Po raz pierwszy została opisana w latach 80. XX wieku przez Carla Sigismunda Kunta i Carla Davida Bouche'a. Natomiast obecną nazwę nadał jej David Richard Hunt.
Roślina ma wzniesiony pokrój i dorasta maksymalnie do 30 cm wysokości. Jej ozdobą są ciemnozielone liście o jajowatym, zwężającym się ku górze kształcie. W chłodnym, polskim klimacie kwitnienie zdarza się rzadko, a jeśli roślina zakwitnie to tylko wiosną lub latem. Kwiaty callisii, najczęściej koloru fioletowego lub różowego, są zebrane w grona umieszczone na zakończeniach długich pędów. W uprawie pokojowej przez cały rok jej liście pozostają zielone.
Callisia warszewicziana – uprawa
Choć callisia warszewicziana pochodzi z dalekiej Gwatemali, z powodzeniem można uprawiać ją w Polsce – oczywiście jako roślinę domową. Jakie warunki należy jej zapewnić, aby rosła zdrowo i pięknie?
-
Ziemia i stanowisko
Callisia warszewicziana najlepiej rośnie w podłożu zbliżonym do tego, które ma w kraju swojego pochodzenia. Oznacza to, że gleba w doniczce powinna być lekka i przewiewna. Tradycyjną ziemię kwiatową trzeba więc rozluźnić, dodając do niej na przykład piasek. Stanowisko dla callisii powinno być jasne, natomiast najlepsze jest światło rozproszone, a nie padające bezpośrednio. Ze względu na pochodzenie, nie czuje się dobrze w przeciągach i niskich temperaturach.
Wyświetl ten post na Instagramie
-
Podlewanie i nawożenie
Callisia warszewicziana potrzebuje regularnego, ale niezbyt obfitego podlewania. Można ją również zraszać albo trzymać w pomieszczeniu o wysokiej wilgotności powietrza. W doniczce obowiązkowo należy zadbać o drenaż, gdyż zastoje wody mogą doprowadzić do gnicia korzeni i zamierania całej rośliny.
-
Temperatura
Callisia warszewicziana jest dość wymagająca co do temperatury, w której jest uprawiana. W sezonie wegetacyjnym potrzebuje ciepła, co wiosną i latem oznacza nie mniej niż 20-25°C. Z kolei po okresie wegetacji, czyli zimą, lepiej jest zapewnić jej nieco niższą temperaturę – idealne byłoby około 15°C. W większości domów nie ma jednak możliwości obniżenia zimą temperatury do tak niskich wartości. Co wówczas stanie się z kwiatem? Callisia wciąż będzie rosła, może natomiast nieco pogorszyć się jej kondycja.
-
Choroby i szkodniki
Callisii w uprawie domowej nie atakują żadne specyficzne szkodniki czy choroby. Jeśli będzie przelewana, a dodatkowo podłoże okaże się zbyt ciężkie, mogą zaatakować ją choroby grzybowe – typowe dla domowych roślin doniczkowych.
Przeczytaj również: Begonia zimowa – uprawa i pielęgnacja w domu. Czego nie lubi begonia zimowa?
Jak rozmnażać callisię warszewiczianę?
Callisię warszewiczianę najlepiej rozmnaża się przez sadzonki pędowe. Jak zrobić to krok po kroku?
- Należy wybrać zdrowe, niekwitnące pędy z co najmniej dwiema parami liści i odciąć je od rośliny macierzystej ostrym nożem poniżej węzła pędu. Powinny mieć długość około 8–10 cm.
- Następnie trzeba usunąć niższą parę liści i przyciąć łodygę sadzonki tuż pod węzłem (to z niego wyrosną korzenie).
- Aby zwiększyć prawdopodobieństwo przyjęcia się rośliny, dobrze jest zanurzyć ją w preparacie do ukorzeniania (po zamoczeniu pędu, nadmiar preparatu trzeba strząsnąć).
- W podłożu należy zrobić otwór (na przykład patyczkiem) i włożyć do niego przygotowaną sadzonkę. Z racji tego, że są niewielkie, do jednej doniczki można swobodnie włożyć kilka sztuk. Podłoże dookoła każdej z nich należy delikatnie ugnieść, a następnie podlać rośliny.
- Tak przygotowane sadzonki przykrywa się na dwa tygodnie torebką foliową i ustawia oświetlonym, ale nie bezpośrednio nasłonecznionym miejscu. Bardzo ważne jest codzienne wietrzenie roślin, które powinno trwać około 10 minut. Nie należy również doprowadzić do wyschnięcia pędów.
- Gdy sadzonki zaczną rosnąć – można przesadzić je do nowych doniczek.
Wyświetl ten post na Instagramie
Callisia warszewicziana – warto wiedzieć
Callisia należy do rodziny Commelinaceae, czyli komelinowatych. Łacińska nazwa rodzajowa ”Callisia” pochodzi od greckiego słowa kallos, czyli „piękno”. Nazywana jest również smużyną, a do jej najbardziej znanych odmian należą:
- „Turtle” – to nisko rosnąca, wiecznie zielona odmiana callisii o drobnych zielonych liściach, purpurowo zabarwionych od spodu. Roślina tworzy puszystą kopułę liści z gęsto rozrastającymi się na boki pędami, dorastającymi do 1 metra długości. Nadaje się do uprawy w szklanych naczyniach, jednak najbardziej spektakularnie wygląda posadzona w wiszących doniczkach.
- „Pink Lady” – to kolejna, niezwykle dekoracyjna odmiana. Tworzy niską, gęstą kopułkę, a jej cechą charakterystyczną są trójbarwne liście w kolorach kremowym, zielonym i różowym. Ma też urokliwe, lekko zaróżowione pędy.
W Gwatemali callisia warszewicziana jest stosowana na rabatach jako roślina okrywowa. Ze względu na występujące w Polsce temperatury, u nas niestety nie może pełnić takiej funkcji. Doskonale się komponuje w wystrój wnętrz zarówno w domach, jak i w biurach. Jest w Polsce wciąż dość mało popularna, dlatego z pewnością będzie stanowiła zaskakujący element wystroju.
Callisia warszewicziana to mała znana w Polsce roślina doniczkowa, której środowiskiem naturalnym jest gorąca Gwatemala. W naszym chłodnym klimacie rzadko kwitnie, a jeśli w ogóle – zwykle ma to miejsce latem. Jest ciekawym domowym kwiatem, który zwykle wzbudza zainteresowanie – przede wszystkim ze względu na to, że jest rzadko spotykana.
Źródła: en.hortipedia.com, deccoria.pl
Przeczytaj również: Skrzydłokwiat kwitnie cały rok. Do podlewania stosuję specjalną wodę