W kształcie delfina - Senecio peregrinus
Któż nie lubi delfinów? Ciężko znaleźć osobę, u której zwierzęta te nie wzbudzałyby sympatii. Od teraz można się nimi cieszyć we własnym domu. Nie, to nie żart ani błąd logiczny. Oto senecio peregrinus, sukulent, którego silnie zgrubiałe liście wyglądają waśnie jak te wodne ssaki. Wraz ze wzrostem okazu, podobieństwo między nimi jest coraz bardziej widoczne. Peregrinus jest hybrydą strączyńca oskrzydlonego oraz starca Rowleya.
Zarejestruj się! | Dodaj galerię!
fot. Senecio peregrinus, src.pinterest.com
Hoja kerri - Hoya kerri
Sukulent ten pochodzi z rejonu południowo-wschodniej Azji i Australii. Jest pnączem uprawianym jako roślina doniczkowa. Charakteryzuje się niezwykle urokliwymi, mięsistymi liśćmi w kształcie serduszek. Odpowiednio pielęgnowana pięknie wzrasta, pomnażając liczbę zielonych serc. Jest łatwa w uprawie, wystarczy umiarkowanie ją podlewać, trzymać w jasnym, ale nie bardzo słonecznym miejscu oraz zapewniać właściwą wilgotność powietrza w okresie grzewczym.
Zarejestruj się! | Dodaj galerię!
fot. Hoja Kerii
„Przybysz z obcej planety” - Trachyandra tortillis
Trachyandra tortilis jest bardzo nietypowym sukulentem z rodziny żółtakowatych. W warunkach domowych jest uprawiana od niedawna, ale wciąż zyskuje nowych wielbicieli. Bardzo dużą popularnością cieszy się w Japonii. Wytwarza długie, poskręcane liście. Z powodu fantazyjnego wyglądu niektórym przypomina przybysza z obcej planety. Wzrasta zimą, a latem przechodzi w stan spoczynku. W okresie wegetacji wymaga podlewania z częstotliwością raz na 2-3 tygodnie lub po całkowitym obeschnięciu podłoża.
Zarejestruj się! | Dodaj galerię!
fot.Trachyandra tortillis src:pinterest.com, pinterest.com
„Zygzak” - Selenicereus anthonyanus
Jest kaktusem pochodzącym z Meksyku. Ze względu na kształt łodyg w krajach anglosaskich bywa nazywana kaktusem zygzakowatym. Poza łodygami dekoracyjne są również wypuszczane przez niego kwiaty o pięknej różowej barwie, które otwierają się głównie nocą. Podobnie jak inne kaktusy, nie mają wygórowanych wymagań i praktycznie uprawiają się same.
Zarejestruj się! | Dodaj galerię!
fot. Selenicereus anthonyanus src: pinterest.com
Litopsy - Lithops
W języku greckim słowo „lithos” oznacza „podobny do kamienia” i faktycznie, nie sposób nie dostrzec podobieństwa tej rośliny do małych kamyków. Litopsy naturalnie rosną na piaszczystych terenach Afryki Południowej, gdzie doskonale kamuflują się pośród żwiru. Zostały odkryte zupełnie przypadkiem – badacz, który je wypatrzył, sądził, że natrafił na kamyczki o bardzo osobliwym kształcie. Kiedy próbował po nie sięgnąć, okazało się, że ma do czynienia z czymś bardziej miękkim i zdecydowanie żywszym niż skalne odłamki. Jeżeli zapewnimy tym niezwykłym roślinom warunki zbliżone do ich naturalnego środowiska, ich uprawa będzie praktycznie bezproblemowa. Podłoże powinno być przepuszczalne z dodatkiem żwiru i piasku Litopsy należy przesadzać co 3 lata wczesną wiosną, wykorzystując podłoże pozbawione nawozów. Doniczki najlepiej trzymać na południowym lub zachodnim parapecie. Uważajmy na zimne przeciągi, nie są one bowiem korzystne dla tej rośliny. Podlewamy bardzo regularnie. Od połowy maja do końca września sukulenty są w fazie wzrostu – podlewamy je raz na 2 tygodnie. Oszczędniej podlewamy od marca do kwietnia i w okresie od października do listopada. W pozostałych miesiącach litopsy są w fazie spoczynku i kategorycznie zabrania się ich podlewania.
Zarejestruj się! | Dodaj galerię!
fot. Litopsy
„Różany sukulent” - Greenovia Dodrentalis
To niewielkie sukulenty, które dorastają do 15 cm wysokości. W naturze występują na Teneryfie i Wyspach Kanaryjskich. Mają przysadzisty kształt, są szaro-zielone z różowawym przebarwieniem na krawędziach. Ich liście są mięsiste, gładkie i owalne, w łopatkowym kształcie. Ułożone są „warstwowo”, zupełnie jak płatki kwiatu róży – z tego powodu, bywają określane mianem różanych sukulentów.
Zarejestruj się! | Dodaj galerię!
fot. Greenovia Dodrentalis src: pinterest.com
Czapka Biskupa - Astrofytum
Kolejny kaktus na liście o meksykańskim rodowodzie. Charakteryzuje się kulistym kształtem i 5 parami szerokich żeber. Nie wytwarza cierni, w całości pokryty jest wełnistymi włoskami. Promieniste kwiaty o żółtym kolorze usadowione są na wierzchołku rośliny. Preferuje stanowiska ciepłe, suche i słoneczne. Podłoże powinno być przepuszczalne i lekko wilgotne – ziemię podlewa się dopiero po jej całkowitym obeschnięciu.
Zarejestruj się! | Dodaj galerię!
fot. Czapka Biskupa
Płaskla rosioroga - Platycerium
Bardziej znana jest pod nazwą łosich rogów. Chociaż na pierwszy rzut oka łatwo się pomylić, jest ona jednym z gatunków paproci. Można uprawiać ją w domu, jednak należy pamiętać, że jej szerokie liście mogą dorastać nawet do 1,5 metra długości. Wytwarza dwa rodzaje liści – niższe płonne i wyższe zarodnionośne. To właśnie od ich dekoracyjnego kształtu wzięło się określenie „łosich rogów”. Są łatwe w utrzymaniu. Lubią jasne, dobrze oświetlone stanowiska i ciepło – optymalna temperatura uprawy wynosi ok. 25 st. Zwykle podlewamy je raz w tygodniu, zimą rzadziej.
Zarejestruj się! | Dodaj galerię!
fot. Płaskla rosioroga
Deccoria.pl
Zdjęcie główne: 123RF/PICSELL
Przeczytaj również:
Piękny ogród na piasku. Które kwiaty wybrać i jak użyźnić podłoże?
TOP10 Kwitnących krzewów ogrodowych
10 roślin, które wyrosną w cieniu
Najlepsze rośliny liściaste na żywopłot
Stwórz staw przyjazny dla zwierząt
Sposób na skarpę w ogrodzie
Ogród skalny. Jak go zbudować?
Ogród dla niecierpliwych. Rośliny szybkorosnące
