Wszechstronna roślina o właściwościach leczniczych. Pielęgnacja i zastosowanie żyworódki pierzastej

Spis treści: 

• Żyworódka pierzasta - charkterystyka i odmiany
• Pielęgnacja żyworódki pierzastej
• Żyworódka pierzasta - właściwości zdrowotne
• Na co pomaga żyworódka pierzasta?
• Żyworódka pierzasta - przepisy i zastosowanie

Żyworódka pierzasta - charkterystyka i odmiany

Żyworódka pierzasta (Kalanchoe Pinnata) to roślina ceniona przede wszystkim za swoje prozdrowotne właściwości. Jest sukulentem, który wywodzi się z Madagaskaru. Obecnie porasta strefy tropikalne Azji, Australii, Ameryki Środkowej i wyspy Oceanu Spokojnego. Do Europy trafiła w 1800 roku. W Polsce znalazła się w 1949 roku, gdy prof. Skupieński, będący pod ogromnym wrażeniem jej właściwości, zabrał roślinę ze sobą, wracając z Chin. Żyworódka swoją nazwę zawdzięcza nietypowemu sposobowi rozmnażania (po odłamaniu liścia i ułożeniu go na podłożu, na jego brzegu pojawiają się rozmnóżki).

Żyworódka należy do rodzaju kalanchoe (Kalanchoe) i rodziny gruboszowatych (Crassulaceae). Jak wykłada żyworódka pierzasta? Jej łodyga jest gruba, ale pusta w środku, a charakterystyczne liście mają ząbkowaną krawędź. Pąki mają kolor zielonkawobiały, w miarę rozwoju u nasady przybierają kolor fuksjowy.

Kwiaty żyworódki pierzastej zebrane są w grona, zwisają na długich szypułkach. For.v_zaitsev/CanvaPro

Odmiany żyworódki

Chcesz zacząć uprawiać żyworódkę, ale nie wiesz, którą odmianę wybrać? A może zastanawiasz się, jaka roślina będzie najłatwiejsza w uprawie? Oto dostępne rodzaje:

• Kalanchoe Blossfelda (dreszczyk wdowy Madagaskaru) – najpopularniejsza żyworódka, która znajduje się na rynku. Chętnie wręczana na prezent ze względu na kolorowe kwiaty, które wspaniale kontrastują z ciemnozielonymi, miękkimi liśćmi. Aby móc cieszyć się jej pięknym wyglądem, należy po przekwitnięciu odciąć kwiatostan nad pierwszymi liśćmi i umieścić w chłodnym miejscu. Nie można zapomnieć także o przesadzaniu co najmniej co 2 lata.
  
  
• Bryophyllum pinnatum (żyworódka pierzasta) – jej uprawa jest bardzo prosta. Należy trzymać ją w słonecznym miejscu i podlewać umiarkowanie, aby nie doprowadzić do gnicia korzeni. Wyrośnięta nie wygląda tak efektownie, dlatego warto regularnie rozmnażać roślinę przez rozmnóżki znajdujące się między ząbkami liści, a stare egzemplarze wyrzucać
  
• Kalanchoe daigremontiana (potocznie żyworódka Daigremonta) – często mylona z odmianą pierzastą ze względu na charakterystyczne strzeliste liście pełne rozmnóżek. W sprzyjających warunkach może osiągnąć wysokość nawet 1,5m! Warto pamiętać, że w przeciwieństwie do pozostałych odmian jest to żyworódka trująca. Nie wolno spożywać ani aplikować na skórę żadnych jej części.

Żyworódka Daigremonta jest często mylona z odmianą pierzastą ze względu na charakterystyczne strzeliste liście pełne rozmnóżek. Fot. Tomasz Kubis/123RF.com

Pielęgnacja żyworódki pierzastej

Żyworódka nie jest zbyt wymagającą rośliną. Wystarczy jej zapewnić kilka podstawowych warunków. Czego potrzebuje żyworódka, żeby dobrze rosnąć?

• jasnego, dobrze nasłonecznionego stanowiska, jednak nadmierna ilość słońca przez cały dzień może jej zaszkodzić,
• temperatury między 16 a 23 st.C.
• umiarkowanego podlewania razy w miesiącu,
• przepuszczalnej gleby, najlepiej dedykowanej do sukulentów i kaktusów wymieszanej z żwirkiem rzecznym 3mm oraz piaskiem,
• doniczki z odpływem i odpowiednią ilością keramzytu z pumeksem ogrodniczym,
• regularnego dokarmiania nawozami wieloskładnikowymi.

Regularnie należy także usuwać zwiędnięte i uschnięte kwiatostany, aby pobudzać roślinę do kwitnienia, nie osłabiać jej i nie doprowadzać do zaśmiecenia otoczenia.

Przeczytaj również: Zapomniana konkurentka aloesu. Jak pielęgnować żyworódkę i korzystać z jej właściwości leczniczych?

Żyworódka pierzasta - właściwości zdrowotne

Żyworódkę pierzastą wykorzystuje się na wiele różnych sposobów. Stanowi częsty składnik kosmetyków zarówno do skóry, jak i włosów. Na rynku dostępne są także produkty z sokiem lub ekstraktem z kalanchoe.

Jeśli jednak uprawiasz ją w domu, nie musisz wybierać gotowych preparatów. Zamiast tego możesz sięgnąć po jej liście i zrobić z nich sok lub nalewkę, a następnie zastosować je do:

• picia – można popijać je samodzielnie lub po wymieszaniu z miodem, ulubionym sokiem albo herbatą,
• przemywania skóry, zwłaszcza w okolicy ran – wystarczy nasączyć nimi jałowe kompresy, a następnie delikatnie przetrzeć ciało,
• okładów na ciało – nasącz materiał nalewką, a następnie połóż na bolące miejsce, np. na czoło, jeśli boli cię głowa lub brzuch, jeśli cierpisz na dolegliwości żołądkowe.

Możesz także przemywać sokiem zmiany trądzikowe na skórze lub użyć go jako wcierkę na skórę głowy i włosy.

Żyworódka zawiera w sobie ogromne ilości witaminy C, mikro i makro elementów. Fot. joloei/CanvaPro

Na co pomaga żyworódka pierzasta?

Żyworódka zawiera w sobie ogromne ilości witaminy C, mikro i makro elementów: mangan miedź, selen, glin, krzem, potas, wapń, żelazo.

Działa bakterio i grzybobójczo. Wykazuje również właściwości regenerujące, przeciwzapalne i immunostymulujące. Może być stosowana zewnętrznie, w formie maści i okładów oraz wewnętrznie, w formie soku, nalewki lub herbatki. Żyworodna jest stosowana na: 

• anginę,
• katar,
• zapalenie spojówek,
• trudno gojące się rany,
• kurzajki,
• grzybice,
• na zmęczone stopy,
• przykry zapach stóp,
• zgaga,
• przykry zapach z ust,
• bóle głowy,
• bóle reumatyczne,
• egzemy,
• obrzęki,
• stany zapalne,
• stłuczenia
• odleżyny,
• wrzody,
• swędzenie skóry,
• stabilizuje poziom cukru
• trądzik,
• liszaje,
• oparzenia,
• ukąszenia,
• paradontoza,
• nadwrażliwe dziąsła,
• piegi,
• hemoroidy.

Żyworódka pierzasta - przepisy i zastosowanie

Ze względu na swoje właściwości lecznice żyworódka pierzasta może być stosowana na różne sposoby. Oto przepisy z wykorzystaniem żyworódki. 

Przepis na sok z żyworódki

Jak zrobić sok z żyworódki? Dojrzałe liście myjemy, osuszamy i umieszczamy na kilka dni w lodówce (od trzech do czterech dni). Po tym czasie liście wyjmujemy, kroimy i umieszczamy w szklanym pojemniczku. Przed ponownym włożeniem do lodówki, pokrojone kawałki należy zmiażdżyć. Po trzech lub czterech dniach zlewamy sok przez sitko do szklanego słoiczka i odstawiamy. Po tygodniu sok jest gotowy, w lodówce może być przechowywany około tygodnia. Osad jest zjawiskiem naturalnym. Sok z żyworódki pierzastej polecany jest do pielęgnacji skóry głowy i włosów. Wcierany pomoże zwalczyć łupież, zapobiega wypadaniu włosów i odżywia cebulki włosowe. 

Przepis na nalewkę z żyworódki

Pokrój drobno liście i łodygę, a następnie włóż do słoika, zalej 40 proc. alkoholem i zamknij szczelnie słoik (w proporcji jedna część posiekanych liści i trzy części alkoholu). Postaw w ciemnym miejscu w temperaturze pokojowej na 2 tygodnie. Po tym okresie przecedź i przelej nalewkę do butelki. W takiej formie jest gotowa do spożycia. Nalewkę z żyworódki możemy przechowywać nawet 2 lata.

Przeczytaj również: Aloes - roślina o niezwykłych właściwościach. Jak ją uprawiać i wykorzystywać w domu?

Przepis na krople do oczu, nosa i uszu z żyworódki