Właściwości gatunku porzeczka alpejska
Porzeczka alpejska to szeroki, rozłożysty krzew, który może osiągnąć wysokość 2,5 m. Jej gałązki są cienkie i prawie nagie, a pąki – ostre i długie. Liście mają długość 3-5 cm, są okrągławe lub jajowatego kształtu, zazwyczaj trzy- lub pięcioklapowe i ząbkowane.
Kwiaty przyjmują zielonkawo-żółtą barwę i zbierają się w wyprostowane gronka o długości 3-6 cm.
Owoce są kuliste, czerwone i mdłe. Kwitnienie rośliny przypada w kwietniu.
Porzeczka alpejska tworzy gęste i szerokie krzewy, których liście rozwijają się również wiosną. Dopiero jesienią tracą zieloną barwę i stają się prawie białe – to moment, gdy za chwilę opadną.
Porzeczka alpejska stanowi gatunek europejski. W Polsce pospolicie występująca w Sudetach i Karpatach. Rzadziej można ją spotkać na nizinach i w lasach liściastych bądź mieszanych.
Wymagania i uprawa porzeczki alpejskiej
Porzeczka jest nie tylko pięknym, ale również mało wymagającym i łatwym do uprawy krzewem ozdobnym. Co prawda preferuje glebę żyzną, przepuszczalną i zasadową, ale jest tolerancyjna i poradzi sobie na każdym podłożu, nawet kamienistymi. Preferuje stanowisko słoneczne lub w półcieniu.
Porzeczka alpejska dobrze znosi mróz i suszę. Oczywiście podczas długotrwałej suszy należy ją podlewać. Niestraszne są jej zanieczyszczenia powietrza i zacienienie. Dobrze znosi cięcie i formowanie, więc z powodzeniem można ją przycinać. Mimo tego, że po zabiegu będzie bogato się zagęszczała, jej kwitnienie i owocowanie będzie słabsze.
Zastosowanie w ogrodzie
Porzeczki ozdobne, do których należy porzeczka alpejska, to wspaniała dekoracja każdego ogrodu. Dobrze sprawdza się przy tworzeniu średnich, luźnych żywopłotów. Komponując je z wyższymi krzewami lub niskimi drzewami wprowadzą element piętrowości – i tym samym – naturalności.
Warto je łączyć z różnorodnymi gatunkami. Ciekawe kompozycje stworzą z:
- głogiem,
- jarzębem,
- śliwą,
- tarniną,
- aronią,
- dziką różą,
- rokitnikiem,
- nieszpułką.
Stworzenie takiej kompozycji dostarczy również pożywienie i schronienie ptakom.
Choroby i szkodniki porzeczki alpejskiej
Te piękne rośliny, tak chętnie wybierane do kształtowania ogrodu np. na żywopłoty lub kompozycje ozdobne z krzewów są odporne na suszę, niskie temperatury i doskonale znoszą nawet bardzo niskie mrozy. Nie przeszkadza im zanieczyszczone powietrze, dlatego nadają się do miasta.
Jednak odmiana ta podobnie, jak inne porzeczki może cierpieć na kilka powszechnych chorób grzybowych. Należą do nich: mączniak, rdza, antraknoza czy choroba terry. Za najgroźniejszą i nieuleczalną uznawana jest ostatnia z wymienionych, a jedyną formą terapii jest usunięcie zainfekowanego krzewu, zanim problem rozprzestrzeni się po uprawie.
Problemem na porzeczce alpejskiej bywa też przędziorek oraz mszyce, dla których krzewy te są prawdziwym rajem.
Stanowisko: Półcieniste, słoneczne
Wilgotność: Podłoże umiarkowanie wilgotne
Roślina ozdobna z: Owoce
Podlewanie: Umiarkowane
Wysokość: 2-3m
Pokrój: Rozłożysty
Termin kwitnienia: Kwiecień, maj, czerwiec
Zimozielone: -