Spis treści:
Najpiękniejsze odmiany paproci ogrodowych
Paproć ogrodowa to popularne określenie zbiorcze na wszystkie paprocie, które dobrze rosną jako rośliny ozdobne w warunkach ogrodowych. Charakteryzują się dekoracyjnymi i przeważnie soczyście zielonymi liśćmi. W zależności od gatunku i odmiany mogą przybierać różne kształty oraz formy – lancetowate, wachlarzowate czy skórzaste i błyszczące. Paprocie mają rozłożysty pokrój i tworzą gęste, efektowne kępy, zdobiąc ogród od wiosny do jesieni.
Paprocie ogrodowe są łatwe w uprawie, szybko się zagęszczają, dzięki podziemnym kłączom. Dodatkowo łatwo je rozmnożyć poprzez podział kęp – nowe sadzonki pobrane wiosną od razu można przesadzić w nowe miejsce. Tworząc gęste zarośla, paproć ogrodowa ogranicza parowanie wody z gleby oraz staje się schronieniem dla wielu drobnych gatunków zwierząt, wpływając korzystnie na bioróżnorodność w ogrodzie.
Wśród paproci ogrodowych wyróżnia się wiele gatunków i odmian. Jednak na szczególną uwagę zasługują:
- Długosz królewski (Osmunda regalis)
To jedna z największych paproci występujących w Polsce, osiąga ponad 150 cm wysokości i jest objęta ścisłą ochroną gatunkową. Charakteryzuje się dużymi, podwójnie pierzastymi liśćmi. Preferuje stanowiska półcieniste i cieniste oraz kwaśne i wilgotne podłoże.
- Pióropusznik strusi (Matteuccia struthiopteris)
Rodzima paproć o jasnozielonych, podwójnie pierzastych liściach płonnych, które tworzą gęstą kępę, przypominającą odwrócony lejek. Może wynosić od 30 do 150 cm wysokości. Pióropusznik preferuje stanowiska półcieniste do zacienionych. Co ciekawe, jeżeli zapewni się mu stale wilgotne podłoże, może rosnąć nawet na stanowisku słonecznym. Paproć szybko się rozrasta i może być ekspansywna, dlatego jest zalecana do uprawy w większych ogrodach.
- Nerecznica samcza (Dryopteris filix-mas)
Naturalnie występująca w Polsce paproć osiągająca do 1 m wysokości. Jej liście są ciemnozielone, błyszczące, pierzaste i gęsto ułożone, dzięki czemu tworzą efektowną i zwartą kępę. Rośnie dobrze w miejscach półcienistych i cienistych na przeciętnie wilgotnej glebie. Nerecznica samcza jest bardzo odporna i łatwa w uprawie.
Wiele gatunków paproci nadaje się do uprawy na skalniakach. Na zdjęciu paprotka zwyczajna (Polypodium vulgare). Fot. Mantonature/CanvaPro
- Paprotka zwyczajna (Polypodium vulgare)
Rodzimy gatunek paproci, który często porasta skały, mury i pnie drzew. Jej cechą charakterystyczną są jasnozielone, pojedynczo pierzaste liście, podzielone na szerokie, zaokrąglone odcinki z wyraźnym nerwem głównym. Paprotka zwyczajna jest zimozielona, jednak przy bardzo niskich temperaturach może tracić część liści.
- Cienistka Roberta (Dryopteris erythrosora)
Odmiana paproci o wysokości 50-70 cm, wyróżniająca się ciekawym ubarwieniem – młode liście mają miedziano-czerwony odcień, a z wiekiem stają się zielone. Paproć preferuje półcień i wilgotne, próchnicze gleby. Dobrze rośnie na glebach o odczynie lekko kwaśnym do obojętnego.
Przeczytaj również: Rośliny na skalniak. Wieloletnie, zimozielone, płożące, niewymagające w uprawie
Jak uprawiać paprocie w ogrodzie?
Paprocie najlepiej uprawiać w miejscach półcienistych lub cienistych, z dala od bezpośredniego słońca, które może powodować ich przesuszanie i uszkodzenie liści. Preferują gleby lekkie, żyzne, próchnicze i lekko kwaśne o dobrej przepuszczalności, które dobrze jest utrzymywać stale lekko wilgotne, szczególnie w okresie letnim.
Aby polepszyć warunki glebowe paproci, warto ściółkować podłoże korą lub igliwiem, co pomoże ograniczyć parowanie wody. Pielęgnacja paproci nie jest trudna, większość gatunków dobrze rośnie bez dodatkowego nawożenia, ale dla uzyskania wyższego wzrostu wiosną można stosować nawozy organiczne np. kompost.
Gdzie najlepiej sadzić paprocie? Dzięki swojej prostocie i specyficznym preferencjom, rośliny te są dobrym wyborem do ogrodów naturalistycznych, zacienionych zakątków czy jako tło dla innych roślin bylinowych. Dodatkowo niektóre gatunki (np. długosz królewski), mogą być również stosowane do nasadzeń na brzegach oczek wodnych, tworząc tam naturalną zieloną okrywę. Podczas sadzenia należy zwrócić uwagę, aby tzw. serce rośliny (miejsce skąd wyrastają liście), znajdowało się tuż nad powierzchnią ziemi.
Źródło: deccoria.pl
Przeczytaj również:
Dlaczego cukinia gnije? Prosty sposób na uzupełnienie niedoborów boru i jodu
Szybko rosnące pnącza do ogrodu. Zanim się obejrzysz, zasłonią płot liśćmi i kwiatami