Spis treści:
- Prusznik niebieski, czyli kalifornijski bez
- Odmiany prusznika niebieskiego
- Jak uprawiać prusznik niebieski?
- Zastosowanie prusznika niebieskiego w ogrodzie
Prusznik niebieski, czyli kalifornijski bez
Prusznik niebieski (Ceanothus impressus), zwany także kalifornijskim bzem, należy do rodziny szakłakowatych (Ceanothus). Pod nazwą kryją się liczne odmiany krzewów pochodzące z rejonów Ameryki Północnej i Środkowej. Większość roślin należących do rodzaju Ceanothus jest zimozielona i źle znosi typowe dla naszego kraju mrozy. Dobrym rozwiązaniem będzie uprawa doniczkowa lub wybór odporniejszych odmian, które jesienią zrzucają liście.
Jak wygląda i jak wysoko rośnie prusznik niebieski? Osiąga od 2 do 3 m wysokości, ale w ofertach sklepów specjalistycznych można znaleźć także pruszniki płożące, świetnie sprawdzające się w uprawie przy murach.
Liście prusznika niebieskiego mają zazwyczaj podłużny kształt, są ciemnozielone i gładkie, dlatego mogą stanowić równie piękną ozdobę jak kwiaty rośliny. Co ciekawe, w przypadku niektórych odmian liście są omszone od spodu.
Prusznik niebieski kwitnie w dużych kiściach, od ostatnich tygodni wiosny do końca lata lub od lata do wczesnej jesieni.
Przeczytaj również: Najpiękniejsze odmiany prusznika niebieskiego. Przycinanie i rozmnażanie prusznikaprzycinanie-i-rozmnazanie-prusznika
Odmiany prusznika niebieskiego
Roślina ma wiele ciekawych odmian, z których tylko niektóre zrzucają zimą liście. Należą do nich m.in.'Edinburgh', 'Gloire de Versailes','Topaze'.
Odmiany te wymagają szczególnej pielęgnacji i dbałości, dlatego poleca się uprawiać je w doniczkach i pojemnikach.
Zdarzają się również takie odmiany, które z zimnem radzą sobie znacznie lepiej. Są to m.in.:
- 'Blue Mound',
- 'Burkwoodii',
- 'Cascade',
- 'Concha',
- 'Autumnal Blue'.
Najbardziej odporną odmianą jest 'Victoria', czyli odmiana karłowa prusznika. Ma drobne, ciemnozielone i gładkie liście, które wspaniale wyglądają, gdy roślina osiągnie maksimum swoich możliwości – 1,5 m wysokości.
'Victoria' może być z powodzeniem uprawiana w domu, jednak wymaga to uzbrojenia się w cierpliwość i systematycznego doglądania rośliny, ponieważ może rosnąć wolniej i chorować.
Prusznik niebieski kwitnie w dużych kiściach, od ostatnich tygodni wiosny do końca lata lub od lata do wczesnej jesieni. Fot. tommeaker/123RF.com
Jak uprawiać prusznik niebieski?
Największym problemem w uprawie prusznika jest słaba odporność krzewu na mróz. Rośliny wytrzymają jedynie krótkotrwałe spadki temperatury do -12°C. Co lubi prusznik niebieski?
- Stanowisko i sadzenie
Najlepszą porą na sadzenie prusznika jest wiosna. Należy wybrać ciepłe i nasłonecznione stanowisko, które nie jest wystawione na mocne porywy wiatru. Krzewy sadzi się w odstępach minimum 50 cm, na takiej samej głębokości, na jakiej rosły dotychczas. Jeśli zdecydujesz się na uprawę prusznika w donicach, wybierz pojemnik o średnicy co ok.80 cm i głębokości 50 cm. Na dnie naczynia ułóż warstwę drenażu o grubości około 5 cm.
- Podłoże
Podłoże dla rośliny powinno być żyzne i świeże, o dobrej strukturze. Najlepiej, jeśli gleba będzie próchniczna, przepuszczalna i lekko wilgotna. Ziemia o obojętnym odczynie pH to rozwiązanie doskonałe.
- Podlewanie
Prusznik niebieski musi być podlewany regularnie. Nie znosi skrajnych warunków, takich jak zalanie. Gdy otrzyma za dużo wody, prawdopodobnie zacznie obumierać. Nieco lepiej radzi sobie z dłuższymi okresami suszy, choć podczas upałów zaleca się bardziej intensywne nawadnianie niż w standardowych okolicznościach. Dobrze jest również ściółkować prusznika korą lub dojrzałym kompostem, aby ograniczyć parowanie wody z podłoża.
Przeczytaj również: Chcesz stworzyć oryginalny niebieski ogród? Poznaj najpiękniejsze rośliny o niebieskich kwiatach
- Nawożenie
Prusznik niebieski nie musi być nawożony. Dlaczego? Korzenie rośliny tworzą symbiozę z bakteriami, które wiążą azot i uwalniają go do gleby. Co więcej, nadmiar nawozu może mieć negatywne skutki i ograniczyć kwitnienie tego krzewu.
- Rozmnażanie
Prusznik niebieski rośnie zazwyczaj nie dłużej niż 10 lat, dlatego rozmnażanie warto wykonywać co kilka lat i zacząć je najszybciej, jak to możliwe. Młode rośliny można uzyskać z nasion lub przez ukorzenianie się sadzonek pędowych. W uprawie domowej stosuje się zazwyczaj metodę wegetatywną. Warto dodać, że prusznik nie lubi przesadzania.
- Przycinanie
Odmiany zimozielone, które kwitną wiosną i latem, trzeba przycinać systematycznie w drugiej połowie lata. Należy usunąć przekwitłe kwiatostany razem z fragmentami zeszłorocznych przyrostów, zostawiając nie więcej niż 3 cm młodych pędów.
Te pruszniki, które tworzą kwiaty w drugiej połowie lata oraz jesienią, a także te gubiące liście, powinny być przycinane na przełomie marca i kwietnia. Przyrosty z zeszłego roku trzeba skrócić o połowę.
Ważne jest, by pamiętać o starszych okazach, które zrzucają liście co kilka lat. Należy przycinać je radykalnie, pozostawiając tylko kilka pąków nad ziemią.
Prusznik niebieski rośnie szybko (pędy przyrastają o 20-30 cm rocznie) i obficie kwitnie. Fot. Ana del Castillo/CanvaPro
- Choroby i szkodniki
Szkodniki omijają prusznika niebieskiego szerokim łukiem, podobnie jest z chorobami. Roślina zazwyczaj nie choruje. Wyjątkiem są krzewy, które rosną na wapiennych glebach. Może dotknąć je chloroza liści, objawiająca się żółknięciem rośliny, a następnie jej więdnięciem i usychaniem. Obumarciu rośliny można zapobiec, zakwaszając podłoże przez dodanie do niego torfu lub nawozu z siarczanem amonowym.
- Zimowanie
Pruszniki uprawiane w pojemnikach należy zabrać z ogrodu przed pierwszymi mrozami. Powinno przechowywać się je w jasnych i przewiewnych pomieszczeniach, podlewając tylko wtedy, gdy podłoże jest przesuszone.
A jak z krzewami rosnącymi w gruncie? Te muszą być szczelnie okryte, najlepiej przez ułożenie wokół nich kopczyków z ziemi, kory lub torfu. Następnie można przykryć pędy materiałem, np. słomą czy gałęziami. Na koniec warto zastosować folię z małymi otworami, które umożliwią przedostawanie się powietrza. Uwaga! Jeśli w twoim regionie zimy są wyjątkowo śnieżne, możesz dookoła roślin wykonać… kopce ze śniegu.
Osłonę zdejmij dopiero wtedy, gdy zmniejszy się ryzyko powrotu wiosennych przymrozków, nie wcześniej niż w ostatnich tygodniach marca. Konieczne jest przeprowadzanie „uwalniania” rośliny przed pojawieniem się pierwszych pąków.
Prusznik niebieski może być sadzony jako soliter, ale również przy granicy działki lub przy płocie. Fot. Viktor Burnside/CanvaPro
Zastosowanie prusznika niebieskiego w ogrodzie
Prusznik niebieski to bardzo dekoracyjny krzew, który świetnie sprawdzi się jako soliter, roślina okrywowa oraz zielono-kwietne ściany. Nadaje się do ogrodów naturalistycznych i w stylu wiejskim.
Większe odmiany prusznika niebieskiego oraz odmiany pnące można uprawiać przy granicy działki. Średniej wielkości odmiany prusznika idealnie nadają się na rabaty z bylinami lub trawami ozdobnymi.
Prusznik niebieski dobrze sprawdzi się również jako żywopłot, który osłoni przed wścibskimi spojrzeniami, jednocześnie zdobiąc ogród w nietuzinkowy sposób. Aby miał odpowiednią gęstość, najlepiej sadzić 2-3 krzewy na mkw.
Piękna roślina, jaką jest prusznik niebieski, zachwyca ogrodników na całym świecie. Choć jej wymagania dla wielu początkujących mogą okazać się wyzwaniem, niewątpliwie warto je podjąć, by cieszyć się wieloletnim efektem.
Artykuł został zaktualizowany. Po raz pierwszy ukazał się 21.04.2022 roku.
Źródło: Deccoria.pl
Przeczytaj również:
Kwiaty z Przylądka Dobrej Nadziei. Najpiękniejsze odmiany i uprawa frezji ogrodowej
Róże okrywowe, które warto mieć w ogrodzie. Najpiękniejsze odmiany i pielęgnacja
Wiosenne nawożenie lilii. Naturalna odżywka na długie i obfite kwitnienie